براساس مصوبه هیئت وزیران در سال ۱۳۶۲ روز ۲۳ فروردین روز دندانپزشک وهفته آخر فروردین ماه هفته دندانپزشکی نامگذاری شد. ما نیز به بهانه روز دندان پزشک به بررسی این حرفه و تاریخچه آن در ایران می پردازیم .
از عمر دندانپزشکی در ایران بیش از ۷۰ سال نمی گذرد.
در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی یعنی حدود ۸۷ سال پیش فقط سه نفر دندانپزشک در شهر تهران وجود داشت. یکی از برجستهترین آنها، دکتر دندانپزشک اهل کشور لهستان بود که دندانپزشک مخصوص رضاخان به شمار میرفت و تبحر فوقالعادهای در طراحی و ساخت پروتزهای دندانی داشت. دو دندانپزشک دیگر تهران قدیم نیز اهل کشور سوئیس و ترکیه بودند.
پس از تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۶، دندانپزشکان بهصورت مجزا در آن تحصیل نمیکردند بلکه درمان بیماریهای دهان و دندان بهعنوان واحدی جداگانه به پزشکان تدریس میشد.
۲۳ فروردین؛ روز دندانپزشک
تا چندی پیش از این، هنگامی که صفحات تقویم رومیزی خود را ورق میزدید و به روز ۲۳ فروردین میرسیدید، مشاهده میکردید که در گوشهای از صفحه نوشته شده است: ” روز بهداشتکار دهان و دندان ” . ولی اکنون چند سالی است که این روز به نام روز دندانپزشک نامگذاری شده است.
هرچند بهنظر میرسد بهتر بود روز جداگانه به این نام اختصاص مییافت تا بیشتر نشانگر نقش این گروه از پزشکان در ارتقای سطح بهداشت دهان و دندان افراد جامعه و درمان بیماریهای دهان و دندان باشد.
دندانپزشکی، حرفهای بسیار قدیمی است و شاید پیدایش آن به زمانی بازگردد که انسانها به فکر سلامت و بهداشت و زیباتر کردن دندانهایشان افتادند.
اولین مسواکها را اهالی خاورمیانه استفاده میکردند و آن را با همین نام یعنی «Misswak» میخواندند. مسواک آنها شامل شاخه کوچکی از درخت «سالوادوراپرسیکا» بود که آن را روی آب به مدت یک روز غوطهور میکردند تا الیاف آن از هم جدا شوند. چوب این درخت اثرات مثبتی نیز روی لثهها داشت.
جالب است بدانید نخستین صندلیهای دندانپزشکی که در جهات گوناگون حرکت میکنند، در موزه «دانشکده کپنهاک» به نمایش گذاشته شده است، در صورتی که به هلند سفر کردید حتما از این موزه دیدن کنید ولی اغلب دندانپزشکان تا سال ۱۹۵۰ یعنی حدود ۵۰ سال پیش ترجیح میدادند ایستاده کار کنند، برخلاف دندانپزشکان امروزی که اغلب در حالت نشسته روی دندانهای شما کار میکنند.