مه چیز از روزی آغاز شد که الیزابت میلارد از کار در مزرعه خسته و کوفته بود، ازشهر نفرین شده‌ایی که در آن گیر کرده بود احساس بیزاری می‌کرد. به چندتا از از برگ‌های گیاه ریحان مقدس چنگی زد و درون دهانش چپاند. چند دقیقه بعد، به طرز شگفت‌انگیزی خودش را پرانرژی احساس کرد. میلارد نویسنده‌ی کتاب داروخانه‌ی حیاط پشتی می‌گوید، دقیقا از همان لحظه متوجه‌ی خاصیت دارویی این گیاه و گیاهان دیگر شدم.
امروزه بیشتر محصولات ارگانیک و طبیعی مراقبت از پوست حاوی آویشن هستند. با توجه به خاصیت‌های ضدقارچی و ضدعفونی‌کننده آویشن، این گیاه در تهیه دهان‌شویه‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.آویشن، یکی از گیاهان دارویی است که در خانواده نعناع قرار می‌گیرد، اما تفاوتش با نعناع به‌راحتی قابل تشخیص است. دامنه استفاده از آویشن واقعا وسیع و چشمگیر است و تعداد گونه‌های آن هم به بیش از ۴۰۰ گونه می‌رسد. مصریان باستان از آویشن برای مومیایی کردن مردگان و یونانیان باستان هم از آن به‌عنوان بخور خوش‌بو استفاده می‌کرده‌اند. امروزه دانشمندان، اطلاعات بسیار زیادی درباره آویشن دارند و این گیاه دارویی به یکی از اجزای اصلی در پخت غذاها تبدیل شده است.
