درمان حساسیت دندانی گاهی از نظر تکنیکی ساده است. شایع‌ترین درمان توصیه شده استفاده از خمیردندان‌های ضد حساسیت است. درمان‌های دیگری هم در مطب دندانپزشکی می‌تواند روی دندان‌های شما انجام شده و حساسیت را برطرف کرده یا کاهش دهد. (درمان ضدحسایت در مطب، فلورایدتراپی، پیوند لثه و…) «دکتر دندانم حساس شده است و نمی‌توانم بستنی و آب خنک بخورم… آیا دندانم نیاز به عصب کشی دارد؟»
گام آخر برای برطرف شدن حساسیت های بیش از حد و کلافه کننده دندانی، مبادرت به درمان ریشه (عصب کشی) است که معمولا به ندرت با نیاز به این درمان مواجه می‌شویم.
دلایل حساسیت دندانی
حساسیت دندانی علل مختلفی می‌تواند داشته باشد که در این مطلب به علل آن‌ها می‌پردازیم.
ترشی‌ها و غذاهای اسیدی:
مواد غذایی اسیدی مانند ترشی‌ها، لیمو و … می‌تواند یک لایه از می‌نای دندان شما را در خود حل کند و از بین ببرد و به این ترتیب دندان‌های شما را حساس کند. از مک زدن میوه‌های اسیدی مانند لیمو خودداری کنید و بعد از مصرف آن‌ها بلافاصله با آب دهان خود را بشویید.
ترک‌های دندانی:
حضور ترک‌هایی که با چشم دیده نمی‌شوند بر روی دندان شما می‌تواند آن‌ها را حساس کند. ترک‌ها می‌توانند خود به خود، در اثر ضربه و یا شکستن چیز‌های سفت یا عادات غلط مانند جویدن یخ، شکستن و خرد کردن غذا‌ها و اشیای سفت با دندان ایجاد می‌شوند. بعضی ترک‌ها نیاز به درمان دارند.
مسواک زدن با روش غلط یا استفاده از مسواک نامناسب:
سایش دندانی و حساسیت متعاقب سایش:
سایش دندانها بر روی هم علل مختلفی می‌تواند داشته باشد. اعم از مشکلات عصبی، کشیده شدن دندانها و به هم خوردن نابه جای دندانها به روی هم و حتی حضور انگل‌ها در بدن. از بین رفتن مینا و عاج در اثر سایش، دندانها را در معرض حساسیت قرار می‌دهد.
درمان‌های دندانپزشکی:
درمان‌های دندانپزشکی مثل پرکردگی و سفیدکردن دندانها می‌تواند آن‌ها را حساس کند. سفیدکردن دندانها ممکن است تا درجاتی حساسیت ایجاد کند. (شیوع آن بالا بوده و بین ۵۵ تا ۷۵ درصد است) ولی این حساسیت به طور معمول موقت بوده و برطرف می‌شود. درمان‌های پریودنتال (لثه) مانند جراحی لثه هم می‌تواند اثر جانبی حساسیت دندانی را به دنبال داشته باشد. حساسیت بعد از پرکردن دندان هم معمولا بعد از مدتی برطرف می‌شود. اما گاهی ادامه این حساسیت، نیاز به درمان ریشه (عصب‌کشی) را موجب می‌شود.
